• 21 նոյեմբեր, 2024
    Հովհաննես Թումանյան
    Գրիչ, Հովհաննես Թումանյան

    Գրիչ, Հովհաննես Թումանյան

    Ի՞նչ կըլինի, ասա, գրիչ,Ինձ էլ սիրես գոնե մի քիչ։Ինչո՞ւ իմ մեծ քրոջ ձեռքինԳրում ես միշտ վարժ ու կարգին.Իսկ իմ ձեռքին խազմըզում եսՍև ագռավի ճանկերի պես։Ես քեզ վատ բան ի՞նչ եմ արել։Եկ, խնդրում եմ՝ ինձ համար էլԳրի էնպես արագ-արագ,Էնպես ուղիղ, սիրուն, բարակ։Գրիչը լուռ լըսում, լըսում,Ճըռճըռում է ու խազմըզ...

    Հովհաննես Թումանյան
    «Պողոս-Պետրոս», Հովհաննես Թումանյան

    «Պողոս-Պետրոս», Հովհաննես Թումանյան

    Վաղո՜ւց, երբ մոտ էր երկրին երկինքը,Ու լըսում էր դեռ մարդկանց տերն-ինքը,Էն լավ ժամանակ երկու մանուկներՈւնեին մի չար, մի անսիրտ խորթ մեր։- Կորե՛ք, գընացեք, աշխատանք արեք,Աշխատանք արեք ու եկեք կերեք.Ի՞նչ եք վեր թափել անգործ ու անբան,Հասած տըղերք եք հինգ-վեց տարեկան... Էսպես բարկացավ մի օր խորթ մերը,Ճիպ...

    Հովհաննես Թումանյան
    Գառնիկ ախպեր, Հովհաննես Թումանյան

    Գառնիկ ախպեր, Հովհաննես Թումանյան

    Երկու որբեր, Քուր ու ախպեր, Կորա՜ծ գընում են հեռու. Արևը վառ, Ճամփեն երկար, Ոչ աղբյուր կա, ոչ առու:Քույրը մեծ էր, ոնց որ լիներԿըհամբերեր արևին,Բայց ախպերը փոքրիկ էր դեռ,Չէր դիմանում ծարավին:Գընում են, գընում, տեսնում են ճամփինԿովի ոտնատեղ՝ մեջը լիքը ջուր:«Քուրի՛կ ջան, քուրիկ, ես շատ եմ ծարավ,Ի...

    Հովհաննես Թումանյան
    Գետակը, Հովհաննես Թումանյան

    Գետակը, Հովհաննես Թումանյան

    - Ո՞ւր ես վազումԱյդպես արագ,Ա՜յ դու կայտառ,Սիրուն գետակ.Կանգ առ, խաղանքԷս ծառի տակ։«Չէ՛, փոքրիկըս,Գնամ պիտի.Տես ջաղացըԳյուղի մոտի.Պետք է ուժ տամ,Որ պըտըտի։Ցածն էլ հովտումԱնուշահոտԻնձ են մնումԾաղիկ ու խոտ,Հոգնած-ծարավՏավարն ու հոտ։Սառն աղբյուրըԲարձըր սարիԴրանց համարԷ ինձ տալիԻր զով ջուրըԿըլկըլա...

    Հովհաննես Թումանյան
    Փարվանա, Հովհաննես Թումանյան

    Փարվանա, Հովհաննես Թումանյան

    IԲարձրագահ Աբուլն ու Մըթին սարերՄեջք մեջքի տըված կանգնել վեհափառ,Իրենց ուսերին, Ջավախքից էլ վեր՝Բըռնած պահում են մի ուրիշ աշխարհ:Ասում են՝ էնտեղ արծըվի նըման,Ծիծղուն, կապուտակ երկընքի ծոցում,Նըստում էր էն սեգ սարերի արքանԻրեն Փարվանա ճերմակ ամրոցում:Փարվանա արքան մի աղջիկ ուներ,Ու ոչ մի որսկան դեռ ի...

    Հովհաննես Թումանյան
    Հին օրհնություն, Հովհաննես Թումանյան

    Հին օրհնություն, Հովհաննես Թումանյան

    Կանաչ, վիթխարի ընկուզենու տակ,Իրենց հասակի կարգով, ծալպատակ,Միասին բազմած,Մի շըրջան կազմած,Քեֆ էին անումԵվ ուրախանումՄեր հըսկա պապերն ու մեր հայրերը՝Գյուղի տերերը։Մենք, առույգ ու ժիր գեղջուկ մանուկներ,Երեք դասընկեր,Նըրանց առաջին գըլխաբաց կանգնած,Ձեռքներըս խոնարհ սըրտներիս դըրած,Զի՜լ, ուժեղ ձայնով նը...

    Հովհաննես Թումանյան
    Կաքավի գովքը, Հովհաննես Թումանյան

    Կաքավի գովքը, Հովհաննես Թումանյան

    (ժողովրդական)Արև բացվեց թուխ ամպերեն,Կաքավ թըռավ կանաչ սարեն,Կանաչ սարեն՝ սարի ծերեն,Բարև բերավ ծաղիկներեն.Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Նախշուն կաքավիկ։Քո բուն հյուսած ծաղիկներովՇուշան, նարգիզ, նունուֆարով,Քո տեղ լըցված ցող ու շաղով,Քընես, կելնես երգ ու տաղով. Սիրունի՜կ, սիրունի՜կ, Նախշուն կաքավիկ։Քո թև փա...

    Հովհաննես Թումանյան
    Խրճիթում, Հովհաննես Թումանյան

    Խրճիթում, Հովհաննես Թումանյան

    Մանուկները գոռում-գոչում,Լալիս էին աղեկեզ.- Նա՛նի, նա՛նի, հաց ենք ուզում,Վե՛ր կաց, նա՛նի, հաց տուր մեզ։Հիվանդ նանը տեղի տակինԾանր տընքաց տըխրալի.- Մենք հաց չունենք, ես ձեզ մատաղ,Ապին գնաց հաց բերի։- Չէ՛, խաբում ես, սուտլիկ նանի,Դու ասացիր՝ քարափինԵրբոր զարկի շողքն արևիՀաց կըբերի մեր ապին։Արևն եկավ ա...

    Հովհաննես Թումանյան
    Սասունցի Դավիթը, Հովհաննես Թումանյան

    Սասունցի Դավիթը, Հովհաննես Թումանյան

    IԱռյուծ-Մըհերը, զարմով դյուցազուն,Քառասուն տարի իշխում էր Սասուն.Իշխում էր ահեղ, ու նըրա օրովՀավքն էլ չէր անցնում Սասմա սարերով։Սասմա սարերից շա՜տ ու շատ հեռուԹընդում էր նըրա հըռչակն ահարկու,Խոսվում էր իր փառքն, արարքն անվեհեր․Հազար բերան էր- մի Առյուծ-Մըհեր։IIԷսպես, ահավոր առյուծի նըման,Սասմա սարեր...

    Հովհաննես Թումանյան
    Անուշ, Հովհաննես Թումանյան

    Անուշ, Հովհաննես Թումանյան

    ՆախերգանքՀամբարձման գիշերըԲազմած լուսնի նուրբ շողերին,Հովի թևին՝ թըռչելով՝Փերիները սարի գըլխինՀավաքվեցին գիշերով։- Եկե՜ք, քույրե՜ր, սեգ սարերիՉըքնաղագեղ ոգիներ,Եկե՜ք, ջահել սիրահարիՍերը ողբանք վաղամեռ։Օխտն աղբյուրից ջուր է առելԿույս սափորով, լուռ ու մունջ,Օխտը ծաղկից ծաղիկ քաղել,Կապել սիրո ծաղկեփուն...

    Հովհաննես Թումանյան
    Չարի վերջը, Հովհաննես Թումանյան

    Չարի վերջը, Հովհաննես Թումանյան

    Լինում է մի սար,Էն սարում մի ծառ,Էն ծառում փըչակ,Փըչակում մի բուն,Բընում երեք ձագ,Ու վըրեն Կըկուն։- Կո՛ւկու, կո՛ւկու, իմ կուկունե՛ր,Ե՜րբ պիտի դուք առնեք թևեր, Թըռչե՜ք, գընաք, Ուրախանաք...Երգում էր մարիկ Կըկուն,Մին էլ, ըհը՛, Աղվեսն եկավ։- Էս սարը իմն է, Էս ծառը իմն է, Ծառում փըչակ կա, Փըչակում՝ մի բո...

    Հովհաննես Թումանյան
    Շունն ու կատուն, Հովհաննես Թումանյան

    Շունն ու կատուն, Հովհաննես Թումանյան

    IԺամանակով Կատուն ճոն էր,Շունն էլ գըլխին գըդակ չուներ,Միայն, գիտեմ ոչ՝ որդիանց որդիՃանկել էր մի գառան մորթի:Եկավ մի օր, ձմեռվան մըտին,Կատվի կուշտը տարավ մորթին:- Բար աջողում, ուստա Փիսո,Գլուխըս մըրսեց, ի սեր աստծո,Ա՛ռ էս մորթին ու ինձ համարՄի գդակ կարի գըլխիս հարմար:Վարձիդ համար միամիտ մընա՛,Համա-հա...

    Հովհաննես Թումանյան
    Թմկաբերդի առումը, Հովհաննես Թումանյան

    Թմկաբերդի առումը, Հովհաննես Թումանյան

    ՆախերգանքՀե՛յ, պարոննե՛ր, ականջ արեքԹափառական աշուղին,Սիրո՛ւն տիկնայք, ջահե՛լ տըղերք,Լա՛վ ուշ դըրեք իմ խաղին։Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքումՄեր ծնընդյան փուչ օրից,Հերթով գալիս, անց ենք կենումԷս անցավոր աշխարհից։Անց են կենում սեր ու խընդում,Գեղեցկություն, գանձ ու գահ,Մահը մերն է, մենք մահինը,Մարդու գ...

    Հովհաննես Թումանյան
    Ախթամար, Հովհաննես Թումանյան

    Ախթամար, Հովհաննես Թումանյան

    Ծիծաղախիտ Վանա ծովիՓոքրիկ գյուղից առափնյա,Ծովն է մըտնում գաղտագողիԱմեն գիշեր մի տըղա։Ծովն է մըտնում առանց նավակ,Բազուկներով առնացիՋուրը ճողփում, լող է տալիԴեպի կըղզին դիմացի։Խավար կըղզուց պարզ ու պայծառՄի լույս կանչում է նըրան,Մի վառ փարոս նըրա համար,Չըմոլորի իր ճամփան։Սիրուն Թամարն ամեն գիշերԱյնտեղ...

    Հովհաննես Թումանյան
    Մարոն - Հովհաննես Թումանյան

    Մարոն - Հովհաննես Թումանյան

    I Մեր գյուղն էն է, որ հըպարտ,Լեռների մեջ միգապատ,Խոր ձորերի քարափին՝Ձեռը տըված ճակատին՝Միտք է անում տըխրադեմ։Ի՞նչ է ուզում՝ չըգիտեմ․․․ Պաս չենք էնտեղ մենք ուտում,Ու ջերմեռանդ աղոթում,Ժամ ենք գնում ամեն օր․Բայց միշտ ցավեր նորանոր,Միշտ մի աղետ, մի վընասԳալիս են մեզ անպակաս։ Ահա պատմեմ ձեզ մի դեպք,Մի...

    Հովհաննես Թումանյան
    Առաջին ձյունը, Հովհաննես Թումանյան

    Առաջին ձյունը, Հովհաննես Թումանյան

    – Վա՜յ, մայրիկ ջան, տե՛ս՝ Բակն ու դուռը լի Ինչքա՜ն սպիտակ Թիթեռ է գալիս… Այսքան շատ թիթեռ Չեմ տեսել ես դեռ։ – Չէ, ի՛մ անուշիկ, Թիթեռներ չեն էդ, Թիթեռներն անցան Ծաղիկների հետ։ Էդ ձյունն է գալիս, Փաթիլն է ձյունի, Որ կարծես սպիտակ Թիթեռնիկ լինի։ Հովհաննես Թումանյան

    Եղեք տեղեկացված

    Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա: